Het was eigenlijk helemaal niet de bedoeling om volledig als zzp’er te werken. Zoals het bij een goede midlifecrisis hoort, begon ik me in de aanloop naar mijn veertigste levensjaar af te vragen of ik ‘dit’ de rest van mijn leven nog wilde blijven doen. Met ‘dit’ bedoel ik mijn werk bij Omroep Zeeland. Een goed betaalde en voor velen leuke baan, maar bij mij was het plezier eraf.
En dan hè? Dan is het nog best lang tot je pensioen. Toen ik met mijn vrouw Emily in Paris zag (ik weet het), zei ik in een opwelling dat ik ook zoiets zou kunnen. Een paar maanden later stapte ik op een ochtend het gebouw van de Kamer van Koophandel binnen en was CopyKats geboren. Niet met het idee om mijn baan op te zeggen, maar om één of twee keer per maand een leuke schrijfopdracht te doen. Zo was ik verzekerd van een stabiel inkomen en van plezier uit het schrijven.
Maar zoals wel vaker liep het ook ditmaal anders. Van de ene grote opdracht kwam de andere en zo stond ik ineens op een rots met een grote zee vol avonturen onder me. Ondanks mijn hoogtevrees ben ik gesprongen. En daar heb ik nog geen moment spijt van gehad.
Wat de toekomst gaat brengen weet ik niet. En dat bevalt me heel erg goed. Op mijn bucket list staan nog de nodige dromen, zoals het afmaken van mijn fictieve roman en het maken van een website. En verder? Ik zie het wel.
Duizenden interviews en artikelen, vele uren als radiopresentator en meer dan 15 jaar ervaring in de media.
Columns, korte verhalen, commerciële teksten, achtergrondverhalen, e-learnings en boeken. Hoe meer variatie er in mijn teksten zit, hoe beter.
Als voormalig radiopresentator ben ik niet op mijn mondje gevallen. Als dagvoorzitter en komiek sta ik regelmatig voor grote groepen.
Veel in mijn leven gebeurt per ongeluk. Mijn debuut als radiopresentator maakte ik omdat de verbinding vanuit het stadion van Sparta niet tot stand kwam. Twee minuten later heette ik de luisteraars welkom. En mijn bedrijf is ook per ongeluk gestart. Niet dat ik letterlijk de Kamer van Koophandel in werd geblazen. Maar het was de bedoeling om af en toe een leuk klusje te doen. Inmiddels zien mijn werkweken er zo uit:
Maandag: ik begin met de voorbeschouwingen voor de eredivisie van komend weekend. Daarna word ik bijgepraat over het volgende deel van de e-learning over gevaarlijke stoffen. Vervolgens maak ik een koopgids en sluit ik de dag af met een column.
Dinsdag: op dinsdag werk ik een hele dag aan de e-learning.
Woensdag: de speech voor de vertrekkende voorzitter komt eraan. Vandaag interview ik zeven mensen over de voorzitter en begin met de komische speech. En ’s avonds maak ik nog vijf korte artikelen met commerciële inslag.
Donderdag: de e-learning moet vrijdag af zijn, dus zit ik weer volop in de gevaarlijke stoffen. In de middag redigeer ik nog drie hoofdstukken van het boek van een van mijn opdrachtgevers.
Vrijdag: de puntjes op de i voor de e-learning. En ’s middags werk ik aan mijn eigen roman.
Tussendoor probeer ik ook nog 10 uur per week te sporten en leuke dingen met vrouw en kind te doen. En dat lukt heel aardig.
Het leuke aan mijn werk vind ik de variatie. Zorg jij voor nog meer variatie in mijn opdrachten?
Martijn Katsman | Alle rechten voorbehouden 2024 | Algemene voorwaarden | Privacy policy
Website design door Marlou van Houdt